
حضوری
ما زیاد حرف میزنیم. تا زمانی که دانشآموزان ما منفعلانه مینشینند و به صحبتهای ما گوش میدهند چیز زیادی یاد نمیگیرند. تنها کار چالشبرانگیزی که ما به عنوان معلم و مربی باید انجام دهیم این است که کناری بایستیم و به یادگیرندگان اجازه بدهیم تا خودشان یاد بگیرند. یادگیری واقعی وقتی اتفاق خواهد افتاد که ما از حرفزدن دست بکشیم و بگذاریم یادگیرندگان شروع به صحبت کنند. یادگیری واقعی وقتی اتفاق خواهد افتاد که یادگیرندگان از ابتدا تا انتها در فرایند آموزش مشارکت داشته باشند و یادگیری واقعی وقتی اتفاق خواهد افتاد که یادگیرندگان تبدیل شوند به خلقکنندگانِ فعالِ تجربههای یادگیری خودشان. در کارگاه آموزش از ته کلاس سعی میکنیم به عنوان مربی، فقط ته کلاس بایستیم و ناظر فرآیند آموزش باشیم، نه میان معرکۀ آموزش.
ما در مدرسه مهارتآموزی ماز سعی میکنیم خودمان کمتر حرف بزنیم و یادگیرندگان، بازیگران اصلی صحنه یادگیری باشند. این کارگاه دریچهایست به سوی این نگاه و این نگرش.